بسم الله الرحمن الرحيم

خدا را! خدا را! در خصوص طبقات پايين و محروم جامعه

که هيچ چاره ‏اي ندارند، از زمين‏گيران، نيازمندان، گرفتاران، دردمندان، همانا در اين طبقه محروم گروهي خويشتن‏داري نموده، و گروهي به گدايي دست نياز برمي‏دارند، پس براي خدا پاسدار حقي باش که خداوند براي اين طبقه معين فرموده است، بخشي از بيت‏المال، و بخشي از غله‏ هاي زمينه اي غنيمتي اسلام را در هر شهري به طبقات پايين اختصاص ده،زيرا

براي دورترين مسلمانان همانند نزديکترينشان سهمي مساوي وجود دارد و تو مسوول رعايت آن مي‏ باشي

مبادا سرمستي حکومت تو را از رسيدگي به آنان بازدارد، که هرگز انجام کارهاي فراوان و مهم عذري براي ترک مسووليت هاي کوچک‏تر نخواهد بود، همواره در فکر مشکلات آنان باش، و از آنان روي برمگردان، به ويژه امور کساني را از آنان بيشتر رسيدگي کن که از کوچکي به چشم نمي‏ آيند و ديگران آنان را کوچک مي‏ شمارند و کمتر به تو دسترسي دارند، براي اين گروه از افراد مورد اطمينان خود که خداترس و فروتنند انتخاب کن، تا پيرامونشان تحقيق و مسائل آنان را به تو گزارش کنند. سپس در رفع مشکلاتشان بگونه‏ اي عمل کن که در پيشگاه خدا عذري داشته باشي، زيرا اين گروه، در ميان رعيت بيشتر از ديگران به عدالت نيازمندند، و حق آنان را بگونه‏ اي بپرداز که در نزد خدا معذور باشي، از يتيمان خردسال، و پيران سالخورده که راه چاره‏اي ندارند. و دست نياز برنمي‏ دارند، پيوسته دلجويي کن که مسووليتي سنگين بر دوش زمامداران است. اگرچه حق، تمامش سنگين است اما خدا آن را بر مردمي آسان مي‏کند که آخرت مي‏ طلبند، نفس را به شکيبايي وامي‏دارند، و به وعده‏ هاي پروردگار اطمينان دارند. پس بخشي از وقت خود را به کساني اختصاص ده که به تو نياز دارند، تا شخصا به امور آنان رسيدگي نمايي، و در مجلس عمومي با آنان بنشين و در برابر خدايي که تو را آفريده فروتن باش، و سربازان و ياران و نگهبانان خود را از سر راهشان دور کن تا سخنگوي آنان بدون اضطراب در سخن گفتن با تو گفتگو کند، من از رسول خدا (صلّی الله علیه و آله و سلّم) بارها شنيدم که مي‏ فرمود:

ملتي که حق ناتوانان را از زورمندان، بي اضطراب و بهانه‏ اي بازنستاند، رستگار نخواهد شد

پس درشتي و سخنان ناهموار آنان را بر خود هموار کن، و تنگخويي و خود بزرگ بيني را از خود دور ساز تا خدا درهاي رحمت خود را به روي تو بگشايد، و تو را پاداش اطاعت ببخشايد، آنچه به مردم مي‏ بخشي بر تو گوارا باشد، و اگر چيزي را از کسي باز مي‏داري با مهرباني و پوزش خواهي همراه باشد.

نهج البلاغة/نامه پنجاه و سه

بارها در مورد مشکلات مختلف منطقه با مسؤولین صحبت کرده ایم و برایشان نوشته ایم،

از مشکلات حادّ منطقه گفته ایم

از مشکلات مذهبی و فرهنگی و معیشتی و اقتصادی و بهداشتی و امنیتی و...

ولی گویا جز چند عزیز دلسوز گوش شنوائی؟؟؟؟

و یا شاید هم حرفهای ما!!!!!!!!!!!

به هر حال ما مأمور به وظیفه ایم نه نتیجه

قرارمان یوم الحساب...

آنجا دیگر مجالی برای بهانه آوردن نیست

چون ما اینجا گفتیم

گفتیم از برادران و خواهران دینیِ مان که شاید بدون غسل و نماز دفن می شوند

گفتیم از ازدواج های ناصحیح

گفتیم از خرافات رخنه کرده در عقائد مردم

گفتیم از کودکان و نوجوانانی باهوش که به علت نبود امکانات آموزشی از درس خواندن باز می مانند

گفتیم از نبود امنیتی که آفت های فراوانی به همراه داشته

گفتیم از چشم هائی که به علت نبود مرکز بهداشت کور شده

گفتیم از فقری که سوء هاضمه و دیگر بیماری ها را به همراه داشته

گفتیم از مادرانی که به علت نبود راه مناسب فرزند خود را...

و ده ها و صدها نکته ی دیگر که گفتیم و کسی گوش نکرد...

قرارمان یوم الحساب...

*صلوات*